Przybić piątkę z makakiem - taki był główny cel wyprawy na Gibraltar. Już sam kierunek podróży brzmiał ekscytująco i oczami wyobraźni widziałam siebie jako szaloną podróżniczkę, otoczoną przez małpy: ,,Polka na Gibraltarze!" rodem z reportaży Martyny Wojciechowskiej. Gdy byłam dzieckiem i śpiewałam mamie piosenkę "kochana mamo, gdy będę duży, przywiozę ci małpkę z podróży" - na jej nieszczęście traktowałam to bardziej jako obietnicę, niż puste słowa. Niestety sama realizacja planu zajęła odrobinę dłużej, niż początkowo zakładałam. Moje podróżnicze dziecięce zapędy w postaci ciągłego pakowania się do małego plecaczka i mówienie, że oto ja ''idę w świat" doszły jednak do skutku i stojąc na najbardziej wysuniętym na południe punkcie Gibraltaru, widząc Afrykę na przeciwko siebie, czułam że jestem dokładnie tam, gdzie chciałam zobaczyć się jako dziecko.

Click here to read in English

Gibraltar sąsiaduje z Hiszpanią, w której zostaliśmy na noc w bardzo skromnym hostelu La Esteponera (25€). Dystans stamtąd był możliwy do pokonania pieszo, dzięki czemu nie musieliśmy martwić się o parking na Gibraltarze. Przejściem granicznym jest jednocześnie lotnisko, po którego płycie spacerowaliśmy w drodze do centrum miasta. Obserwowanie startujących samolotów było zdecydowanie miłym dodatkiem. Po przekroczeniu granicy nie sposób nie zauważyć charakterystycznych, czerwonych budek telefonicznych i znaków drogowych wyłącznie w języku angielskim. Później zaczęło robić się jeszcze ciekawiej. Cały czas spodziewałam się, że to miejsce będzie stricte hiszpańskie - nic bardziej mylnego! Brytyjski akcent jest słyszalny wszędzie od kierowcy autobusu po strażników na Gibraltarskiej Skale. Restauracje oferują typowe brytyjskie śniadania (bekon, fasolka, jajko), a lokalni mieszkańcy porozumiewają się często interesującą mieszanką hiszpańskiego i angielskiego jednocześnie. Wyobraźcie sobie spokojny brytyjski akcent wymieszany z szalonymi i szybkimi wstawkami hiszpańskiego - niezłe połączenie!

Przyznaję, że wejście na Skałę Gibraltarską okazało się trudniejsze, niż zakładałam i odrobinę przeceniłam swoje możliwości wejścia tam w ponad czterdziesto stopniowym upale. Dla tych, którzy wolą tego uniknąć, dostępna jest górska kolejka w kwocie około 15€ (63zł), która wwiezie was idealnie na sam szczyt góry. Minusem takiego rozwiązania jest nie tylko kwota, ale również to, że tak naprawdę nie zobaczy się innych, pięknych punktów Skały Gibraltarskiej. Choć wejście w gorący dzień nie należy do najłatwiejszych to rozpościerające się stamtąd widoki zdecydowanie wynagradzają cały trud. Decydując się na wejście pieszo pamiętajcie jednak o zabraniu ze sobą wody, ponieważ wejście i zejście może zająć nawet kilka godzin - łatwo tu o udar słoneczny i zasłabnięcie (w ciągu całej trasy dostępna jest jedna toaleta - ale zależy to którędy idziecie).

Cały czas mając za plecami Afrykę, rozpoczęliśmy naszą wędrówkę, napotykając co chwilę śmieszne znaki, jak np. ''uwaga na modliszki", ,,zwolnij, uwaga motyle".

Widoki ze szczytu skały naprawdę należały do niezapomnianych. Fantastyczna skała i rozpościerający się błękit wody. Plus dodatkowo małpy podziwiające to wszystko z góry. Pomimo ogromnego upału i zmęczenia, warto było się tam udać. Należy jednak uważać na małpy, które lubią zaczepiać ludzi, wyrywać im z rąk przedmioty, a nawet wskakiwać na plecaki i ostentacyjnie wyciągać z nich różne elementy.

Muszę przyznać, że jestem bardzo zadowolona z całej podróży. Zwłaszcza, że spełniło się po drodze kilka moich marzeń, jak odwiedzenie Portugalii, Hiszpanii i Gibraltaru. Spodobała mi się tutejsza architektura: okiennica, kolorowe kafelki, oraz natura: limonki rosnące na każdym kroku!

Odpowiadała mi też kuchnia składająca się ze świeżych (lub suszonych) ryb w różnych formach, owoców morza oraz słodkości (Pastel de Nata i wiele innych). Nie odmawialiśmy sobie kulinarnych przyjemności oraz pięknych widoków - ten wyjazd miał w sobie wszystko to, czego oczekiwałam i nawet więcej. Niestety Portugalia zaskoczyła mnie cenowo i momentami kwoty były zbliżone nawet do tych Austriackich, a hotele w mniejszych miejscowościach oferowały czasem naprawdę zbyt wysokie ceny. Mimo wszystko przeglądam zdjęcia z wyjazdu z uśmiechem na ustach i cieszę się, że mogłam po raz kolejny odkryć nowy kawałek świata!